Veel mensen met een buitenlands diploma vragen om een offerte voor een beëdigde vertaling naar het Engels. Zo’n vertaling van niet-Nederlands naar niet-Nederlands noemen we een kruisvertaling. Zo’n kruisvertaling is wel zo handig: dan kun je straks met één vertaling in heel veel landen terecht, inclusief de Nederlandse instantie die vandaag om de vertaling vraagt. Maar kruisvertalingen zijn duurder, omdat er vrijwel altijd twee vertalingen moeten worden gemaakt: van de oorspronkelijke taal naar het Nederlands en dan van Nederlands naar Engels. Dit komt doordat bijna alle beëdigd vertalers in Nederland alleen bevoegd zijn voor vertalingen vanuit of naar het Nederlands. Slechts een enkeling mag rechtstreeks vanuit een vreemde taal naar een andere vreemde taal vertalen. En dat zijn meestal niet de talen die de klant nodig heeft. Dus moet de vertaling ‘via’ Nederlands. Er zit niks anders op.
Daarom vragen we altijd of Engels écht noodzakelijk is. Slechts 1 op de 100 kiest dan alsnog voor de kruisvertaling. De andere 99 houden het bij Nederlands.